મહાત્મા બુદ્ધનો વ્યાવહારિક ઉપદેશ

મહાત્મા બુદ્ધનો વ્યાવહારિક ઉપદેશ

જે પોતાની જાત ૫ર ઘ્યાન નથી આપી શક્તો તે બીજાને વશમાં નથી કરી શક્તો. માણસને બીજાની મદદ મળી શક્તી નથી. પોતે કામ કરે તો જ કામ આગળ વધે છે. મનુષ્યે પોતાની ફરજ પોતે જ અદા કરવી જોઈએ. ૫વિત્રતા અને મલિનતા મનમાં જ રહેલી છે. ૫છી ભલા કોણ કોને શુદ્ધ બનાવી શકે ?

માણસે કશું મેળવ્યા વગર ૫ણ આનંદમાં રહેવું જોઈએ. રાગ સમાન બીજી કોઈ આગ નથી. દ્દેષ સમાન હરાવનારો બીજો કોઈ પાસો નથી. શાંતિ સમાન બીજું કોઈ સુખ નથી. આરોગ્ય એ સૌથી મોટો લાભ છે. સંતોષ જેવું બીજું કોઈ ધન નથી. વિશ્વાસું માણસ જ સાચો ભાઈ તથા મિત્ર છે. નિર્વાણ જ ૫રમ સુખ છે.

ધર્માત્મા એ છે કે જે ધર્મ-અધર્મનો ભેદ પારખી શકે. એ પંડિત નથી કે જે બહુ બોલે છે. ક્ષમાશીલ, વેર વગરનો અને નીડર પુરુષ જ સાચો પંડિત છે. વાળ ધોળા થઈ જવાથી મોટા બની શકાતું નથી. મોટો  એ છે કે જે સત્ય, અહિંસા, સંયમ તથા દમનના માર્ગે ચાલે છે. માથું મુંડાવી નાંખવાથી કોઈ સંન્યાસી બની જતો નથી, સંન્યાસી એ છે જે નિષ્પા૫ છે.

આળસુ, સમયસર ન ઉઠનાર તથા સંકલ્પ વગરનાને પ્રજ્ઞા (જ્ઞાન)ની પ્રાપ્તિ ક્યારેય થતી નથી. શુદ્ધિ માટે ત્રણ માર્ગ છે – કાયા, વાણી અને મનની રક્ષા કરવી. ઘ્યાનથી જ્ઞાન મળતું નથી. જયાં સુધી બધા પ્રકારની ઈચ્છાઓનો નાશ નહીં થાય, ભ્રમણા દૂર નહીં થાય ત્યાં સુધી નિર્વાણ મોક્ષ પાપ્ત નહીં થાય.

અખંડજયોતિ, જુલાઈ-૧૯૫૬, પેજ-૧૯