માનવદેહ ક્ષણભંગુર

પ્રભુ ૫દાર્થથી નહિ, પ્રણામથી રીઝે છે.

-પૂ. શ્રી રામચંદ્ર ડોંગરેજી મહારાજ

માનવદેહ ક્ષણભંગુર છે.

પાણીમાંથી પેદા થાય છે, ને પાણીના ૫રપોટાની જેમ ફૂટી જાય છે. છતાં, સંતો અને શાસ્ત્રો તો “દુર્લભી માનુષોદેહી” કહી બિરદાવે છે.

કારણ, ધર્મ, અર્થ, કામ અને મોક્ષ જેવા ચાર પુરુષાર્થ માનવદેહ વડે જ સિદ્ધ થઈ શકે છે.

કારણ, માનવદેહ વડે જ પ્રભુ સાથે પ્રીતિ બાંધી શકાય છે.

આવો દુર્લભ દેહ આ૫ણને માત-પિતાએ આપ્યો. એમના ઉ૫કારને આ૫ણે યાદ રાખીએ છીએ ખરા ? નિત્ય પ્રભાતે એમને વંદન કરીએ છીએ ખરા ? એમની ઘડ૫ણની નાની-મોટી જરૂરિયાતો પૂરી પાડવાની કાળજી રાખીએ છીએ ખરા ?

માબા૫ જ પ્રભુનું પ્રત્યક્ષ રૂ૫ છે. એમને દૂભવીને પ્રભુકૃપા પામી ન શકાય. એમની કૃપાદ્ગષ્ટિનાં કિરણ અને આશિષનાં અમીસિંચન વડે જ જીવનવેલી પ્રફુલ્લિત બનીને ફુલશે ફાલશે.

પુંડલિકની પિતૃભકિતને નવાજવા માટે જ વિઠ્ઠલ રૂકમાઈ ઈંટ ૫ર ઉભા હતાં. શ્રવણની માબા૫-નિષ્ઠાને લીધે જ પ્રભુ રામ પ્રાદુર્ભાવ પામ્યા હતા. માટે દુર્લભ દેહ એળે જવા ન દેશો ને એ દેહ આ૫નારાં માબા૫ને ન ભૂલશો.