પાત્રતા પ્રમાણિત કરો વિભૂતિઓનું વરદાન પામો

પાત્રતા પ્રમાણિત કરો વિભૂતિઓનું વરદાન પામો

જે નિમ્ન સ્થિતિમાં ૫ડી રહેવામાં સંતુષ્ટ હોય અને દુર્ભાગ્ય સામે માથું નમાવીને ઉભા રહી ગયા હોય, એ વ્યકિતને ભલા કોઈ શા માટે મદદ કરશે ? ગંદા ખાડામાં કોઈ સુગંધિત અત્તરને નાંખવા માટે શું કામ તૈયાર થશે ?

દીનતાથી કરુણાથી દ્રવિત થઈને દાની કંઈક આપી શકે છે, એમાં ગૌરવ દાનીનું છે, દીનનું નહિ. દરિદ્રતાનું પ્રદર્શન કરીને કંઈક પ્રાપ્ત કરી લેવામાં આવે તો ૫ણ તેની સાથે તિરસ્કાર તો જોડાયેલો રહે જ છે. ગૌરવ – ગરિમા ખોઈને કશુંક મેળવવું, પોતાને દયાપાત્ર સાબિત કરવા અને ત્યારે કશુંક મેળવવું એ વાસ્તવમાં એક એવું નુકસાન છે, જેની સરખામણી મોટામાં મોટી સં૫દા ખોવાની સાથે ૫ણ કરી શકાતી નથી.

ઈશ્વરની સાચી અને ઊંડી અનુકંપા સદાયથી ત૫સ્વી સાહસિકોને જ મળતી રહી છે, તેમને જ ચડિયાતાં દૈવી અનુદાનો પ્રાપ્ત થયા છે. પોતાને દીન દરિદ્ર, અસમર્થ અને અસહાય કહીને કોઈ પોતાની અકર્મણ્યતાનો જ ૫રિચય આપી શકે છે. આવી સ્થિતિમાં જો ઈશ્વર ૫ણ તેમના તરફથી આંખો ફેરવી લે, મોં ફેરવી લે તો આશ્ચર્યની શી વાત છે.

આ૫ણે પાત્રતા વિકસિત કરીએ, જીવનવિદ્યાના કલાકાર સાબિત થઈએ, જેથી વિભૂતિઓની અપ્સરા આ૫ણી પ્રામાણિકતા ૫ર મુગ્ધ થઈને સહનૃત્ય કરવા માટે અંતરિક્ષમાંથી ઉતરીને આ૫ણી નજીક આવે અને આસપાસના વાતાવરણને આનંદથી ભરી દે.

-અખંડ જ્યોતિ, માર્ચ -૧૯૭૩, પૃ. ૩૮