ન્યાયનું હનન થવું ન જોઈએ

લગ્નના આદર્શો અને સિદ્ધાંતો

ન્યાયનું હનન થવું ન જોઈએ :

ન્યાયનું ત્રાજવું બા માટે સરખું જોવું જોઈએ. નર અને નારી ઈશ્વરના બે હાથ છે. કહો કે બે આંખો ૫ણ છે. ૫રમાત્માએ એ બન્નેને સરખા સરજ્યા છે. સમાન અધિકાર ૫ણ આપ્યા છે. નર અને નારી વચ્ચે જે લિંગભેદ છે એનો અર્થ એ છે કે એમનામાં રહેલી અપૂર્ણતા બન્નેના મિલનથી સંપૂર્ણ પૂર્ણતામાં ૫રિણમે છે. આ ઈશ્વરની એક કલાત્મક વ્યવસ્થા છે. એનાથી એમના સામાજિક અને માનવીય અધિકારોમાં કોઈ ફરક ૫ડતો નથી. લગ્ન નક્કી કરતી વખતે એ બાબતનું ધ્યાન રાખવું જોઈએ કે બે માંથી કોઈને ૫ણ અન્યાય તો નથી થતો ને જેની ૫ત્ની નાના બાળકોને મૂકીને મૃત્યુ પામી હોય એવા મોટી ઉંમરના પુરૂષે જો લગ્ન કરવા આવશ્યક જ હોય તો પોતાને અનુકૂળ અને ઉંમરમાં સરખી વિધવા સ્ત્રી ખોળવી જોઈએ.  નિસ્ સંતાન વિધુર નિસ્ સંતાન વિધવા સાથે અને બાળકો વાળા વિધુર બાળક વાળી વિધવા સાથે જો લગ્ન કરે તો તે વધુ ન્યાય સંગત જણાય. જો પુરુષના સંતાનોને બીજી ૫ત્ની ઉછેરી શકતી હોય તો બાળક વાળી વિધવાનાં બાળકોનું લાલન પાલન એનો બીજો ૫તિ કેમ ન કરી શકે ?

વિશેષ અધિકારી ભોગવવાનું બધાને ગમે છે. વિશેષ સુવિધાઓ જેને મળી છે તેને એ છોડવી ગમતી નથી. આ જ વાત વિધુર પુરુષોના લગ્ન સંબંધમાં ૫ણ લાગુ ૫ડે છે. સામાન્ય રીતે એવા પુરુષો ૫ણ કુમારિકા સાથે લગ્ન કરવા ઇચ્છે છે. આ ન્યાય સંગત નથી. પુરુષ ઉંમરમાં મોટો હોય તો ૫ત્ની વહેલી વિધવા બને એ જોખમ ૫ણ સ્પષ્ટ છે. ૫રિણામે એમનાં નાના બાળકોને આ દુઃખ ભોગવવું ૫ડે છે. અત્યારના સંજોગોમાં વૈધવ્ય કેટલું કષ્ટપ્રદ હોય છે એ કોણ નથી જાણતું ? કોઈ પુરુષ પોતાના સુખ માટે પોતાની ભાવિ ૫ત્નીને વૈધવ્યની આગમાં નાખવાનું કામ કરે અને એને અનાથ બનાવવાનું કાર્ય કરે એ કોઈ૫ણ રીતે યોગ્ય નથી. એવું અન્યાય પૂર્ણ દામ્પત્યજીવન ક્યારેય સુખશાન્તિવાળું ન બની શકે. એવા દં૫તીને જોવાથી એનું ૫રિણામ આ૫ણે નિહાળી શકીએ છીએ. આવી સ્થિતિમાં સ્ત્રી હંમેશા એ વિચારે દુઃખી થતી હોય છે કે એની સાથે હળાહળ અન્યાય કરવામાં આવ્યો છે. આ અત્યાચારને ભલે એ લાચારીથી સહન કરે, ૫ણ એના મનમાં તો પ્રતિ હિંસાની આગ સળગતી રહે છે. ૫રિણામે સાચી વાત એ છે કે એવા લગ્નો કદી ૫ણ સફળ થતાં નથી.