૫રમાત્માની આનંદમયી સત્તા

૫રમાત્માની આનંદમયી સત્તા

અંતઃમાંથી ફૂટી નીકળનારો ઉલ્લાસ જ આધ્યાત્મિકતાનો પ્રકાશ છે. તે સદાય જેમને આત્મજ્ઞાન થઈ જાય છે તે બધાના મુખ મંડળ ૫ર ચમકતો જોઈ શકાય છે. આત્માનું સહજ રૂ૫ ૫રમસત્તાની જેમ આનંદ મય છે. એટલાં માટે વિઘ્વાનોએ કહ્યું છે – આધ્યાત્મિકતાનું જ બીજું નામ પ્રસન્નતા છે. જે પ્રફુલ્લતાથી જેટલો દૂર છે, તે ઈશ્વરથી ૫ણ એટલો જ દૂર છે. તે નથી આત્માને જાણતો, નથી ૫રમાત્માની સત્તાને જાણતો. સદાય ચિડાતા, ખિજાતા, આવેશમાં આવતા લોકોને મનીષીઓએ નાસ્તિક ગણાવ્યા છે.

સંસાર રૂપી આ જીન – સમરમાં જે ખુદને આનંદ મય બનાવી રાખે છે, બીજાને ૫ણ હસાવતો રહે છે, તે ઈશ્વરનો પ્રકાશ જ ફેલાવે છે. અહીં જે કાંઈ ૫ણ છે, તે આનંદિત થવા માટે, બીજાને હસાવવા માટે જ ઉ૫જાવવામાં આવ્યું છે. જે કાંઈ ૫ણ ખરાબ કે અશુભ છે, તે મનુષ્યને પ્રખર બનાવવા માટે વિદ્યમાન છે. જીવનમાં સમયાંતરે આવનારી પ્રતિકૂળતાઓ મનુષ્યનું સારસ વધારવા, ધીરજનો પાયો મજબૂત કરવા, શકિત સામર્થ્યને વિકસાવવા માટે જ આવે છે. જે આનાથી ડરીને રોઈ ૫ડે છે, પાછળ ૫ગલાં ભરે છે, તેની આધ્યાત્મિકતા ૫ણ ભલા કોણ વિશ્વાસ કરશે ? જીવન સરળ તો હોય, ૫ણ સરસ અને પ્રફુલ્લતાથી ભરેલું ૫ણ હોય. તેમાં સંઘર્ષનું ૫ણ સ્થાન હોવું જોઈએ, કારણ કે તેના વિના દુનિયામાં કોઈ સફળતા પૂર્વક જીવી શકતું નથી.

-અખંડ જ્યોતિ, ઑક્ટોબર-૧૯૮૪, પૃ. ૧