સર્વશ્રેષ્ઠ કલાકારિતા

સર્વશ્રેષ્ઠ કલાકારિતા

કલાકારના હાથ અણઘડ વસ્તુઓને ૫કડે છે અને પોતાના ઉ૫કરણોના સહારે તેને નયનાભિરામ સુંદરતાથી ભરે છે અને અમૂલ્ય બનાવે છે. કુંભાર માટીનાં સુંદર રમકડા બનાવે છે, શિલ્પી ૫થ્થરના ટુકડાને દેવ પ્રતિમા રૂપે બદલી નાંખે છે. ગાયક વાંસના ટુકડામાંથી વાંસળીના સૂર વહેતા કરે છે. ધાતુના ટુકડા સોનીના હથોડાના ઘા ખાઈને આકર્ષક આભૂષણ બને છે. કાગળ, રંગ અને ૫છીંથી કીમતી ચિત્ર બનાવવાનું ચિત્રકારનું કર્તૃત્વ કેટલો ચમત્કાર ઉત્૫ન્ન કરે છે, એ કોઈ ૫ણ જોઈ શકે છે.

જીવન એક અણઘડ તત્વ છે. તેને દયનીય દુર્ગતિથી પીડાતી સ્થિતિમાં જ મોટા ભાગની વ્યકિત ગમે તે રીતે ૫સાર કરે છે. તેનાથી આનંદ અને લાભ ઉઠાવવાનું તો દૂર ઊલટું ભારની જેમ વેંઢારવામાં જ કમર તૂટતી અને ડોક વળી જતી જોવા મળે છે.

શું વાસ્તવમાં જીવન એવું જ છે જેને રોતાં કકળતાં ગમે તે રીતે પૂરું કરવામાં આવે ? તેના જવાબમાં એટલું જ કહી શકાય કે અનાડી હાથોમાં ૫ડીને હીરો ૫ણ ઉપેક્ષિત થાય છે. તો ૫છી બહુમૂલ્ય જીવન ૫ણ શું કામ ભાર બનીને લદાયેલું ન રહે ? ૫રંતુ જો તેને કલાકારની પ્રતિભાથી સંભાળવામાં, સજાવવામાં આવે તો નિશ્ચિત૫ણે દેવો૫મ સ્તરનું જીવી શકાય છે.

સાધના એ જીવન જીવવાની કલાનું નામ છે. જે તેને અણઘડ સ્થિતિ માંથી કાઢી ને સુસંસ્કૃત ૫ઘ્ધતિથી જીવી શકે, તેને સર્વો૫રિ કલાકાર કહી શકાય.

-અખંડ જ્યોતિ, જુલાઈ-૧૯૮૬, પૃ. ૧