પ્રકૃતિનો રુદ્રાભિષેક – પોતાનાં અને પારકાં, સૂનકારના સાથીઓ

પ્રકૃતિનો રુદ્રાભિષેક – પોતાનાં અને પારકાં, સૂનકારના સાથીઓ

નિરંતર યાત્રાથી પગમાં છાલાં પડી ગયાં. આજે ધ્યાનથી પગ જોયા, તો બંને પગમાં નાના મોટા કુલ દસ ફોલ્લા પડેલા જોયા. કેનવાસનાં નવાં પગરખાં મુશ્કેલ રસ્તે કંઈક મદદરૂપ થશે એ આશાએ પહેરેલાં પણ નવાં પગરખાં બે જગ્યાએ નડ્યાં. આ છાલાં, ફોલ્લા જે કાચા હતા તે સફેદ હતા અને જેમાં પાણી ભરાયેલું હતું તે પીળા હતા. ચાલવામાં દર્દ થતું હતું. એમ લાગતું હતું કે પગ જાણે પોતાના પીળા દાંત કાઢી ચાલવામાં લાચારી દર્શાવતા હતા.

મંજિલ દૂર છે. ગુરુપૂર્ણિમા સુધીમાં તો કોઈ પણ રીતે નક્કી જગ્યાએ પહોંચવું જ છે, અત્યારથી પગ દાંત બતાવે તે કેમ ચાલે ? ખોડંગાતાં ખોડંગાતાં ગઈ કાલે તો ગમે તેમ ચાલી શક્યો હતો, પણ આજે મુશ્કેલી જણાતી હતી. બેત્રણ ફોલ્લા ફૂટી ગયા, જે જખમ બનતા જતા હતા. જખમ વધતા જશે, તો ચાલવું મુશ્કેલ બનશે અને નહિ ચલાય તો નક્કી જગ્યાએ પહોંચાશે શી રીતે ? એ ચિંતામાં આજે આખો દિવસ પરેશાન રહ્યો. ઉઘાડા પગે ચાલવું વધારે મુશ્કેલ હતું. રસ્તા પર એવી કાંકરીઓ પથરાયેલી છે કે પગમાં જ્યાં ઘૂસી જાય ત્યાં કાંટાની જેમ દર્દ કરે છે. એક ઉપાય વિચાર્યો અને અડધું ધોતિયું ફાડી તેના બે ટુકડા કરી પગે બાંધી દીધું. પગરખાં ઉતારી ઝોળામાં બે મૂકી દીધાં અને ધીમે ધીમે ચાલવા લાગ્યો. એક બાજુ મારા પોતાના પગ હતા, જે ખરે સમયે દગો દેવા લાગ્યા, જયારે બીજી બાજુ આ વાંસની લાકડી છે, જે બિચારી કોણ જાણે ક્યાં જન્મી, ક્યાં મોટી થઈ અને ક્યાંથી સાથે આવી ? તે સગા ભાઈના જેવું કામ આપી રહી છે. જ્યાં ચઢાણ આવે છે ત્યાં ત્રીજા પગનું કામ કરે છે. જેમ ઘ૨ના વૃદ્ધ બીમાર વડીલને કોઈ લાગણીશીલ કુટુંબી પોતાના ખભાનો ટેકો આપી ચલાવે છે તેવી જ રીતે જ્યારે થાકથી શરીર લોથપોથ થઈ જાય છે ત્યારે આ લાકડી સગાસંબંધીની જેમ સહારો આપે છે.

ગંગનાની ટેકરીથી આગળ વરસાદને લીધે રસ્તો લપસણો થઈ ગયો હતો. એક બાજુ પહાડ અને બીજી બાજુ ગંગાનો સાંકડો રસ્તો. આ મુશ્કેલીમાં લાકડીએ કદમ કદમ પર જીવનમૃત્યુના કોયડાને ઉકેલ્યો. એણે પણ પગરખાંની જેમ સાથ છોડી દીધો હોત તો કોણ જાણે આ લીટીઓ લખનારી કલમ અને આંગળીઓનું શું થાત ?

મોટી આશાથી લીધેલા પગરખાં નડ્યાં. જે પગ પર ઘણો વિશ્વાસ હતો તેમણેય જવાબ દઈ દીધો, પણ બે પૈસાની લાકડી એટલી કામ આવી કે કૃતજ્ઞતાપૂર્વક એનાં ગુણગાન ગાવાનું મન થાય છે. પોતાનાંની આશા હતી, પણ તેમણે સાથ ન આપ્યો. બીજી જ ક્ષણે પારકી લાગતી લાકડીની વફાદારી યાદ આવી ગઈ. ચહેરો પ્રસન્નતાથી ખીલી ઉઠ્યો. જેણે મુશ્કેલી ઊભી કરી તેના કરતાં જેની સહાયતા અને ઉદારતાથી અહીં સુધી પહોંચ્યો તેને કેમ યાદ ન કરું ? પોતાનાં પારકાં થયાં તેમનું ગાણું શા માટે ગાયા કરું ? પરમાત્માની દૃષ્ટિએ પોતાનાં બધાં પારકાં જ છે.