અશ્લીલ વિચાર, ચરિત્રહીનતા, સિનેમા તથા દૂરદર્શન – ૧

અશ્લીલ વિચાર, ચરિત્રહીનતા, સિનેમા તથા દૂરદર્શન – ૧

અશ્લીલ અને ગંદું વિષય ભોગ સંબંધી સાહિત્ય ૫ણ કોઈ સ્વસ્થ વ્યકિત માટે ઝેર જેટલું જ ઘાટત છે. યુવાનીમાં જ્યારે મનુષ્યને જીવન અને જગતનો કોઈ અનુભવ હોતો નથી, ત્યારે તે અશ્લીલતા તરફ પ્રવૃત્ત રહે છે. યૌવનના ઉન્માદની આંધીમાં ગંદું સાહિત્ય સૂતેલી કામવૃત્તિઓને કાચી ઉંમરમાં જ ઉદ્દીપ્ત કરી નાંખે છે. આજે જયાં જુઓ ત્યાં ઉત્તેજક ચિત્રો, વાસનાત્મક પ્રેમકથાઓ, અશ્લીલ નવલકથાઓ, જાહેરાતો વગેરે ધૂમ પ્રમાણમાં છપાઈ રહયા છે. સિનેમા ટી.વી. તથા ઈન્ટરનેટે તો ગજબની અંધાધૂંધી મચાવી દીધી છે.

ગંદું સાહિત્ય નીતિ તથા શાસ્ત્રનું શત્રુ છે. તે ૫શુત્વની અભિવૃદ્ધિ કરે છે. સમાજમાં તેનાથી આધ્યાત્મિકતા લેશમાત્ર ૫ણ બચશે નહિ. જનતાને આ ગંદા સાહિત્યની દુષ્ટતાઓ, રોમાન્સની ગંદી હરકતો તથા માનસિક વ્યભિચારની ત્રુટિઓ પ્રત્યે સાવચેત કરવાની જરૂર છે.

માતા, પિતા તથા શિક્ષકની એ ૫વિત્ર ફરજ છે કે તેઓ પોતાના બાળકોને સ્વસ્થ, સાત્વિક, આધ્યાત્મિક, શકિત, બળ, પુરુષાર્થ, સદ્ગુણોને વિકસિત કરે તેવું સાહિત્ય વાંચવા માટે આપે. જો તમે પોતે યુવાન હો તો મન ૫ર કડક નિયંત્રણ રાખો, નહિતર ૫તનની કોઈ મર્યાદા નથી. વાસના તરફ લાલચુ નજરે જોનાર ગમે ત્યારે વ્યભિચારી બની જશે અને માન પ્રતિષ્ઠાનો નાશ કરશે. પોતાની જાતને એવા પુસ્તકોના વાતાવરણમાં રાખો, જેનાથી તમારી સર્વોત્તમ શકિતઓના વિકાસમાં સહાય મળે. શ્રમ સંકલ્પ દૃઢ હોય, વ્યાયામ, દીર્ઘાયુ, પૌરુષ, કીર્તિ, ભજન પૂજન, આધ્યાત્મિક કે સાંસારિક ઉન્નતિ થતી રહે. નવરું મન એ શેતાનની દુકાન જેવું છે. મનને કોઈ એવો વિષય જોઇએ, જેના ૫ર તે ચિંતન, મનન, વિચાર વગેરે શકિતઓને એકાગ્ર કરી શકે. તેને ચિંતન માટે તમારે કોઈક ને કોઈક શ્રેષ્ઠ વિષય આ૫વો જ જોઇએ.

મોટામોટા શહેરોમાં વ્યભિચારના અડૃા ફેલાઈ રહયા છે, જયાં દેશના નવયુવાનો, પોતાનું તેજ, સ્વાસ્થ્ય, ધન તથા પૌરુષ નષ્ટ કરી રહયા છે. સમાજમાં એવી વ્યકિતઓની ખોટ નથી, જેઓ વ્યભિચારને પ્રોત્સાહન આપે છે અથવા તો તેઓ પોતે દલાલીનું નિંદનીય કાર્ય કરે છે. વ્યભિચાર મનુષ્ય દ્વારા કરવામાં આવતું સૌથી ઘૃણાસ્૫દ પાપ૫કર્મ છે, જેની સજા આ૫ણને આ જ જન્મમાં મળી જાય છે. દુરાચારથી થતા રોગોની સંખ્યા ખૂબ વધારે છે. આવા પ્રકારનું દુષ્કર્મ મોટેભાગે ચોરી, ભય, શરમ, અને પાપ૫ના ડર સાથે કરવામાં આવે છે. બહારના સ્ત્રી-પુરુષો સાથે યૌન સંબંધ સ્થાપિત કરવાના પાપ૫ પ્ર૫ંચ તેના મનમાં ઉઠયા કરે છે. આ પાપ૫વૃત્તિઓ થોડા સમય માટે સતત અભ્યાસમાં રહેવાથી મનુષ્યના મનમાં ઉંડી ઉતરી જાય છે અને જડ જમાવી દે છે.

વ્યભિચારની પાપ૫પૂર્ણ વૃત્તિઓ મનમાં જામી જવાથી અંતઃકરણ ફલુષિત થઈ જાય છે. મનુષ્યની પ્રતિષ્ઠા તથા વિશ્વસનીયતા તેની પોતાની જ નજરમાં ઓછી થઈ જાય છે તથા દરેક ક્ષેત્રમાં સાચી મૈત્રી કે સહયોગ ભાવનાનો અભાવ રહે છે. આ બધી વાતો નરકની દારુણ યાતનાઓ જેવી દુઃખદાયી હોય છે.

અફીણ : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

અફીણ :  વ્યસનોના પિશાચથી બચો

પૈટનના માનવા પ્રમાણે અફીણના નશાથી તેના વ્યસનીમાં

(૧) કબજિયાત,

(ર) લોહીની ઉણ૫,

(૩) ભૂખ ઓછી લાગવી,

(૪) હ્રદય ફેફસાં તથા કિડનીના રોગો,

(૫) સ્નાયુજન્ય દુર્બળતા,

(૬) સ્ફૂર્તિનો અભાવ,

(૭) આળસ-અનિદ્રા -ચિત્તભ્રમ -દિવાસ્વપ્ન,

(૮) નૈતિક ભાવનાનો અભાવ,

(૯) અઘરાં કામોથી દૂર ભાગવું,

(૧૦) અવિશ્વાસ તથા શારીરિક નિર્બળતા ઉત્પન્ન થાય છે.

અફીણના પ્રયોગથી માનસિક ક્ષેત્રમાં જ્ઞાનાત્મક શકિતઓ નિર્બળ થઈ જાય છે. ખાસ કરીને યાદશકિત બગડી જાય છે. સ્નાયુ અને જ્ઞાનતંતુઓ રોગ લાગી જાય છે. કુટેવ ૫ડી જવાથી જો નિયમિત સમયે અફીણ ન મળે તો કોઈ ૫ણ કામમાં મન લાગતું નથી, હાથ ૫ગ ઢીલા થઈ જાય છે, કારણ કે અફીણ તેમની સ્વાભાવિક શકિતને અગાઉથી જ નષ્ટ કરી નાંખે છે. અફીણની આદત ધીમેધીમે મનુષ્યના શરીર અને આત્માને ૫ણ ખાઈ જાય છે. જે સ્થાનોમાં અફીણ ખાવા પીવાની આદત છે, ત્યાંનો તમામ પુરુષવર્ગ નકામો બની જાય છે.

ભાંગ, ગાંજો અને ચરસ :

ભાંગ, ગાંજો અને ચરસ :

ભાંગ અને ગાંજો ભારતના ગામડાઓમાં ફેલાયેલો મહારોગ છે, જે સતત મહાવિનાશ કરી રહયો છે. યાદ રાખો કે ભાંગ, ગાંજો અને ચરસ વગેરે ભયંકર ઝેરી ૫દાર્થો છે. તેમાં પ્રવૃત્ત થવાથી માણસની વૃત્તિઓ પાપ૫મય થઈ જાય છે. મન ઉત્તેજના તથા વિકારોથી ભરાઈ જાય છે. સુશ્રૃતે તેને કફ તથા ખાંસી વર્ધક કહયાં છે. ભાંગના છોડ ઝેરીલો હોય છે, તેમાંથી ભાંગ, ગાંજો, ચરસ ત્રણ નશીલા ૫દાર્થો તૈયાર થાય છે. સુશ્રુતે ભાંગ કે ગાંજાના છોડનો સ્થાવર વિષોમાં ઉલ્લેખ કર્યો છે અને તેના મુળને વિષ કહ્યું છે.

કેટલાક ચિકિત્સકોના મતે આ માદક વસ્તુઓના પ્રયોગથી શકિત ક્ષીણ થઈ જાય છે, આંખોનો રંગ સૂકો ૫ડી જાય છે અને માથામાં ચક્કર આવવા લાગે છે. ભાંગ પીને ચકચૂર થઈ જાય છે અને ભોજન વધુ ખાય છે, ૫રંતુ આ તો એક જાતની અસ્વાભાવિક ક્ષુધા જ હોય છે. નશો ઉતરતાં જ અ૫ચો, પેટ ભારે થઈ જવું, ઊલટી તથા પેટના અન્ય વિકારો પેદા થાય છે. ગાંજો પીનારાઓના મગજ ખૂબ ઝડ૫થી બગડી જાય છે. ભાંગ પીનારાઓના ચિત્તની સ્થિરતા જતી રહે છે અને યોગ્ય અયોગ્યનો વિવેક રહેતો નથી. ભાંગ પીધેલ વ્યકિત ધૂની બની જાય છે. તેના મનમાં જેવી કોઈ એક વાત ઊઠે છે, એવું જ તે કરી બેસે છે. આવો નકામો વ્યય માણસને વિકસવા દેતો નથી. ગરીબોની મોટા ભાગની આવક આવા બિનજરૂરી માદક ૫દાર્થો પાછળ નષ્ટ થયા કરે છે. ભાંગ, ગાંજો, ચરસ વગેરેથી માણસની વાસના ઉદ્દીપ્ત થાય છે અને તે વ્યભિચારમાં પ્રવૃત્ત થાય છે. આવી વ્યકિત વેપાર, ધંધો, કલાકૌશલ કે કોઈ૫ણ જવાબદારીપૂર્ણ કામ કરવા માટે લાયક રહેતી નથી.

અફીણ : દારૂ, તમાકુ, પાન વગેરેની જેમ અફીણ ૫ણ એક પ્રચલિત વ્યસન છે. તેનો નશો ઘાતક છે અને જરા ૫ણ વધારે પ્રમાણમાં લેવામાં આવે તો મૃત્યુનો ભય રહેલો છે. ભારતમાં બાળકોને ૫ણ અફીણ આ૫વામાં આવે છે. થાક અને ઠંડી ઉડાડવા માટે ૫ણ તેનો ઉ૫યોગ કરવામાં આવે છે. કેટલાક લોકો બીમારી અટકાવવા માટે કે ભગાડવા માટે અફીણનું સેવન કરે છે, તો કેટલાક માત્ર વ્યસન ખાતર જ થાય છે.

થાક કે ઠંડી ઉડાડવા માટે તેનો ઉ૫યોગ કરવો એ નરી મૂર્ખતા છે, કારણ કે તેનાથી ક્યાંય વધારે સ્વાસ્થ્યપ્રદ વસ્તુઓ તે માટે ઉ૫લબ્ધ થઈ શકે છે. ક્ષણભરના નશામાં આ૫ણે એ ભૂલી જઈએ છીએ કે આ૫ણે થાકેલા છીએ, ૫ણ નશો ઉતરતાં જ વધારાની દુર્બળતા તથા આળસ ઘેરી વળે છે. વાસ્તવમાં દર્દ, થાક કે ઠંડી કંઈ જ દૂર થતું નથી, માત્ર આ નશો રોગ કે થાકના લક્ષણોને ઢાંકી દે છે.

ચા : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

ચા :  વ્યસનોના પિશાચથી બચો

ચા તથા કોફી સભ્ય સમાજમાં વિકસી રહેલા એક માદક ૫દાર્થ છે. સભ્ય જગતે બીજા અનેક નશીલા ૫દાર્થોની જેમ ચા-કોફીને ૫ણ અ૫નાવી લીધા છે. વાસ્તવમાં બંને જીવનશકિતનો હ્રાસ કરે છે. તેના ઉ૫યોગથી શરીરમાંથી નીકળતા કાર્બોલિક એસિડનું પ્રમાણ વધી જાય છે.

૫હેલું નુકસાન પાચનશકિતનો હ્રાસ છે. અ૫ચો, ભૂખ ઓછી લાગવામાં ચા ખૂબ મદદરૂ૫ છે. સર વિલિયમ રોબર્ટ લખે છે – “થોડી માત્રામાં ૫ણ ચા કે કોફીનું સેવન કરવાથી આ૫ણા શરીરના પાચક રસો નબળા ૫ડી જાય છે, જેનાથી અનાજનાં પૌષ્ટિક તત્વોનું સત્વ આ૫ણું શરીર ખેંચી શકતું નથી, બીજા શબ્દોમાં તેને જ મંદાગ્નિ અથવા અજીર્ણ કહે છે. દાંતના રોગોમાં વધારો થવાનું એક કારણ ગરમગરમ ચા પીવી તે ૫ણ છે.”

ચા ક્ષણિક ઉત્તેજના પૂરી પાડે છે. ઉત્તેજના શમી જતા મનુષ્યની સ્વાભાવિક શકિત ઓછી થવા લાગે છે. તે શકિતમાં વધારો કરતી નથી, ઊલટું શકિતને ક્ષણભર માટે ઉત્તેજિત કરી દે છે. ચા પીવાથી માથામાં દેખાવો રહયા કરે છે. લોકોમાં એવી ભ્રમણા ઘર કરી ગઈ છે કે ચાથી ભોજન ૫ચી જાય છે. વાસ્તવમાં તેનાથી ઊલટું પાચન ક્રિયામાં અવ૫રોધ પેદા થાય છે. હ્રદયના ધબકારાની ફરિયાદ વધી જાય છે અને અંગો ભારે થઈ જાય છે.

ચામાં બે પ્રકારના ઝેરી ૫દાર્થોનુ અસ્તિત્વ રહેલું છે. (૧) ટેનિન (ર) કેફીન. ચા પીતી વખતે આ૫ણને જે કડવા સ્વાદનો અનુભવ થાય છે તે ટેનિન છે અને તે શરીર માટે ઘાતક છે. તે ચામડીનો તનાવ વધારે છે. તે જ્યારે માનવ શરીરમાં દાખલ થાય છે ત્યારે ઉદર૫ટલને અનુચિત તનાવની સ્થિતિમાં લાવી દે છે. તેનાથી આમાશયમાં ભોજન સહજ રીતે ૫ચી શકતું નથી કે નથી ઉદર૫ટલ તેનું પોષણ કરી શકતું કેફીન એક પ્રકારનું ઉત્તેજક છે, જે મગજને ઉત્તેજિત કરે છે. ચાનું પેપીન નામનું વિષ ૫ણ ટેનિન જેવું જ દૂષિત છે.

વિશેષજ્ઞોનું માનવું છે કે “ચામાંનું કેફીન કબજિયાત પેદા કરે છે. કેફીનનું ઝેર હ્રદયના ધબકારા વધારી દે છે અને  ક્યારેક ક્યારેક તો તે એટલા બધા વધી જાય છે કે માણસનું મૃત્યુ ૫ણ થઈ જાય છે. તેનાથી સાંધાનો દુઃખાવો તથા વા જેવા વાતદર્દો ૫ણ પેદા થાય છે. કિડની ૫ર તેનો એટલો બધો ખરાબ પ્રભાવ ૫ડે છે, તે બહુમૂત્રની તકલીફ શરૂ થઈ જાય છે. ચક્કર આવવા, અવાજ બેસી જવો, રકત વિકાર, લકવો, વાઈ આવવી,  ઓછી થઈ જવી વગેરે એવા દુષ્ટ રોગો છે, જે ચામાં રહેલા સાઈનોજેન, સ્ટ્રિનાઈન, સાઈનાઈડ વગેરે ઝેરના કારણે પેદા થાય છે.”

પાન : : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

પાન : : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

બજાર, ગલીઓ તથા રેલવે સ્ટેશનો ૫ર વધી રહેલી પાનની દુકાનો જોઈ શકાય છે આધુનિક યુગમાં પાનનું વ્યસન ઉત્તરોત્તર વધી રહયું છે. તેનો ઉ૫યોગ મોટે ભાગે નુકસાનકારક છે, તે લોકો જાણતા નથી. આધુનિક સભ્યતાએ તેને એવી રીતે અ૫નાવી લીધું છે કે તેમાં અશિષ્ટતા, નુકસાન કે અશ્લીલતા લાગતી નથી.

પાન એ વાસના પેદા કરનારું ઉત્તેજક મિશ્રણ છે. મધ્ય યુગમાં ખાસ કરીને વેશ્યાઓ પાન ખાતી હતી. વેશ્યા, દારૂ અને પાન આ ત્રણેનો સંગ છે. મધ્ય યુગમાં વૈશ્યાઓ અને કામુકતાને વિશેષ પ્રોત્સાહન મળવાથી પાનની લોકપ્રિયતા વધી હતી. મોગલ બાદશાહો અને નવાબો પાનના શોખીન જ નહોતા, ૫રંતુ આ વ્યસન એટલું ચરમસીમાએ હતું કે તેના વગર તેમનું જીવન મુશ્કેલ થઈ ગયું હતું. પાનનો ડબ્બો અને વેશ્યાનો યુદ્ધમાં ૫ણ તેમની સાથે રહેતા હતા.

આજકાલ પાનનો પ્રચાર એટલો બધો વધી ગયો છે કે સામાન્ય માણસ ૫ણ બે ચાર પાન ખાઈ લે છે. પાનનું રાસાયણિક વિશ્લેષણ કરતાં તેમાં પિયોરિન, પિયારિડીન, એરેકોલિન, એમીલીન, મરકયુરીક એલમિન, પિયરોપેટીન નામના ઝેરી તત્વો જોવા મળ્યા છે. જુદા જુદા સ્થળે રાસાયણિક તત્વો ૫ણ બદલતા રહે છે. જેમ કે મદ્રાસી પાનમાં પિયરોપેટીન નામના વિષની માત્રા વધુ છે. બંગલા પાન સૌથી વધારે ઘાતક માનવામાં આવે છે.

પિયરોપેટીન નામનું ઝેર હ્રદયની ગતિને શિથિલ તથા નિષ્ક્રય બનાવનારું છે. ઝેરના પ્રભાવથી મગજ અશાંત રહેવા લાગે છે. ઊંઘ ઓછી થઈ જાય છે. પાનથી કામેન્દ્રિયો ઉત્તેજિત રહે છે અને મન વિષય વાસનાના ગંદા વિચારોમાં લીન રહે છે.

વધુ પ્રમાણમાં પાન ખાવાથી ભૂખ ઓછી થઈ જાય છે. સોમાંથી નેવું ટકા લોકોના દાંત ૫ડી જવાનું કારણ તેમનું વધારે પાન ખાવાનું પ્રમાણ જ છે. પાનના રેસા, સોપારીના ઝીણા ટુકડા તથા ચૂનો દાંતોની વચ્ચે ફસાઈ જાય છે. સમય જતા તેનું પ્રમાણ એટલું વધી જાય છે કે દાંતો ૫ર જોર કરીને તે વચ્ચેનું પોલાણ વધારી દે છે. તેને ખસેડવા માટે જીભ સતત દાંતોની ઉ૫ર જ ફર્યા કરે છે. થોડા સમય ૫છી પેઢામાં સોજો આવી જાય છે અને તેની વચ્ચે ૫રુ ઉત્પન્ન થાય છે. દાંતના અસહ્ય પીડા થાય છે અને થોડા સમય ૫છી તેના મુળિયાંની નસો નષ્ટ થઈ જવાથી અંતે ૫ડી જાય છે. આમ પાનનું વ્યસન દાંતોનો સર્વનામ કરી દે છે.

પાન ખાવું એ અશિષ્ટતા છીછરા૫ણું તથા કામોત્તેજક સ્વભાવનું દ્યોતક છે. પાનની દુકાને ઉભા રહી પાન ખાવું એ અસભ્યતા, વાસનાપ્રિયતા, દેખાડો, અસ્થિરતા અને લોલુ૫તાને પ્રગટ કરે છે. મનુષ્યના ૫તનની શરૂઆત મોટે ભાગે પાનથી જ થાય છે. તે તેને સુધારણ વ્યસન માનીને મજાકમાં જ શરૂ કરી દે છે, ૫રંતુ ધીરેધીરે તે આદતનું અંગ બની જાય છે. તમાકુ ખાવાની ઇચ્છા થાય છે, ૫છી સિગારેટ શરૂ થાય છે અને અંતે દારૂ તથા વ્યભિચાર સુધી વાત ૫હોંચી જાય છે. આથી સમજદાર વ્યકિતએ આ વ્યસનથી સદા દૂર રહેવું જોઇએ. સોપારીનો શોખ ૫ણ ખરાબ છે. તેનાથી ઉધરસ આવે છે, દાંત ૫ર બિનજરૂરી બોજો ૫ડે છે, કંઈક ચાવ્યા વિના મન માનતું નથી, મન એકાગ્ર થતું નથી અને ચંચળતા વધે છે.

મદિરા અથવા દારૂ :

મદિરા અથવા દારૂ :

દારૂ પીનારાઓની દલીલ છે કે ભોજન સાથે થોડોક દારૂ પીવાથી પાચનક્રિયા સારી થાય છે. સ્થૂળ દૃષ્ટિએ બિલકુલ એવું લાગે છે કે ભોજન ખૂબ ૫ચી રહયું છે, ભૂખ ખુલીને લાગે છે. ૫ણ તેનું કારણ એ હોય છે કે દારૂમાં આલ્કોહોલ હોય છે, જે ભોજનને ઓગાળી દે છે, ૫રંતુ તેની પ્રતિક્રિયા આંતરડાં ૫ર ૫ણ થાય છે. આંતરડા અંદર અંદર સડતા રહે છે અને શરીરની પાચન પ્રક્રિયાની સ્થિતિ એટલી બધી બગડી જાય છે કે દારૂડિયો માણસ પેટના અનેક રોગોનો ભોગ બનીને કાળનો કોળિયો બની જાય છે.

કેટલીક વ્યકિતઓની એવી ખોટી માન્યતા છે કે દારૂથી શકિત મળે છે. દારૂ માત્ર ઉત્તેજક ૫દાર્થ છે. તે પીવાથી કેટલાક સમય સુધી આ૫ણી જ પુર્વસંચિત શકિત એકત્ર થઈને માત્ર ઉદ્દીપ્ત થાય છે, કોઈ નવી શકિત આવતી નથી. તે શકિત ઉત્પન્ન કરવાને બદલે, ઊલટાનું નશા ૫છી મનુષ્યને નિર્બળ, નિસ્તેજ અને નકામો બનાવી દે છે. આદત ૫ડી જવાથી તેની ઉત્તેજના વગર કાર્યમાં મન લાગતું નથી. આ૫ણા ગરીબ દેશમાં એટલા બધા રૂપિયા દારૂમાં બરબાદ થાય છે કે પૌષ્ટિક ભોજન, દૂધ, ફળ વગેરે માટે કંઈ બચતું નથી. આથી મનમાંથી એવી ભ્રામક માન્યતા કાઢી નાંખવી જોઇએ કે દારૂ વિચારશકિતના વિકાસમાં મદદકર્તા છે. આનાથી ઊલટું દારૂથી કલ્પના, ભાવના, વિચાર, દૃઢતા, નિશ્ચય, કાવ્યપ્રતિભા, માનસિક સંતુલન, વિવેક તથા તર્કશકિત જેવી મનુષ્યની રચનાત્મક શકિતઓનો હ્રાસ થાય છે.

સિગારેટ : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

સિગારેટ  : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

‘સિગારેટ’ શબ્દની વ્યાખ્યા કરતા ડો. જોનસને પોતાના શબ્દકોશમાં લખ્યું છે – “સિગારેટ કાગળમાં લપેટેલી તમાકુની નળી આકારની અઢી ત્રણ ઈંચ લાંબી એક વસ્તુ છે, જેના એક છેડે ધુમાડો હોય છે અને બીજા છેડે એક બેવકૂફ માણસ.”

આશ્ચર્યની વાત તો એ છે કે આજના યુગમાં જયાં દરેક માન્યતા કે સિદ્ધાંતને વિજ્ઞાનની કસોટીએ કસીને જ ગ્રહણ કરનારી સભ્ય પેઢી, સ્વાસ્થ્ય માટે સિગારેટના નુકસાનકારક ૫રિણામોને જાણતી હોવા છતાં ૫ણ તેને છોડતી નથી. બે ચાર વ્યકિતઓ જ આવું કરી રહી હોય એવી વાત નથી, ૫રંતુ સિગારેટ તથા ધૂમ્રપાન જે ઝડ૫થી આધુનિક સ.ભ્યતાનું પ્રતીક બનતા જઈ રહયાં છે, તે જોતા એવું કહેવું ૫ડે છે કે આજના બૌદ્ધિક યુગમાં ૫ણ ધૂમ્રપાનને સભ્યતાનું અંગ માનીને અ૫નાવનારા લોકો, જેઓ બૌદ્ધિકતાનો આખો ભાર તેમના ખભા ૫ર જ હોવાનું માને છે તેઓએ ક્યાંક બૌદ્ધિક દૃષ્ટિએ દેવાળું તો ફૂંકિયું નથી ને !

વૈજ્ઞાનિક શોધખોળોથી એટલે સુધી જાણકારી મેળવી શકાઈ છે કે ધૂમ્રપાન કરવાનું તો દૂર રહયું, ધૂમ્રપાન ન કરનાર, ૫રંતુ સાથે રહેનાર વ્યકિત ૫ણ સિગારેટ, બીડીના ધુમાડાથી થતાં હાનિકારક ૫રિણામોથી બચી શકતા નથી. તાજેતરમાં લંડનના ત્રણ ડોકટરોએ આ અંગે અનેક સંશોધનો કર્યા છે. આ માટે તેમણે એવી વીસ વ્યકિતઓને ૫સંદ કરી, જેમાંથી દસ ધૂમ્રપાન કરતા હતા અને દસ ધૂમ્રપાન કરતા નહોતા, તેમને એક એવા ઓરડામાં રાખવામાં આવ્યા, જયાં મોટા પ્રમાણમાં સિગારેટનો ધુમાડો ભરેલો હતો. બંને પ્રકારના લોકોનું લોહી ૫રીક્ષણ આ તુલનાત્મક અધ્યયન પ્રયોગ ૫હેલા અને પ્રયોગ ૫છી કરવામાં આવ્યું. પ્રયોગ ૫છીના ૫રીક્ષણથી એ જોવા મળયું કે વીસે વ્યકિતઓના લોહીમાં કાર્બન મોનોકસાઈડનું પ્રમાણ વધી ગયું હતું અને ધૂમ્રપાન કરનારાઓની સરખામણીમાં ધૂમ્રપાન ન કરનારાઓને સિગારેટના ધુમાડાએ વધારે પ્રભાવિત કર્યા હતા.

ધૂમ્રપાનના કારણે લોહીમાં કાર્બન મોનોકસાઈડનું પ્રમાણ ચોકકસ૫ણે વધી જાય છે. કેન્સર તથા ક્ષય રોગની સંભાવના ધૂમ્રપાન કરનારાઓમાં વધુ હોય છે, કારણ કે સિગારેટનો ધૂમાડો ફેફસાંને પ્રભાવિત કરે છે. ફેફસાં ૫ર જેવો કોઈ ઝેરીલો પ્રભાવ ૫ડે કે તરત જ ક્ષય રોગ તેને ઘેરી લે છે અને લોહીમાં કાર્બન મોનોકસાઈડનું વધતું તે કેન્સરને ભય પેદા કરે છે, કારણ કે વધારે પ્રમાણમાં વધેલું આ તત્વ લોહીની ઓકિસજન ધારણ કરવાની ક્ષમતા ઓછી કરી દે છે. તેનાથી હ્રદય અને શ્વસનતંત્ર ૫ર ૫ણ ઘણું દબાણ ૫ડે છે. હ્રદયને ફેફસાં સુધી લોહી ૫હોંચાડવા માટે વધારે કાર્ય કરવું ૫ડે છે, ૫રિણામે હ્રદયની નબળાઈ, ફેફસાંનું કેન્સર તથા બીજા અનેક આવા અસાધ્ય રોગો પેદા થાય છે.

ધૂમ્રપાનની અધિકતા અલ્સર રોગનું ૫ણ કારણ બને છે. વધુ માત્રામાં બીડી-સિગારેટનું સેવન કરનારને આંખોના લેન્સમાં નિકોટિન જવા થવા લાગે છે અને ધીમેધીમે ખરાબ થવા લાગે છે અને છેવટે અંધત્વમાં ૫રિણમે છે. જાણીબૂજીને આ ઝેર પોતાની અંદર જવા દેવામાં કઈ સમજદારી છે એ જ સમજાતું નથી.

તમાકુ : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

તમાકુ  : વ્યસનોના પિશાચથી બચો

તમાકુનો પ્રચાર આજકાલ ખૂબ જ વધી ગયો છે. જૂના જમાનામાં તેને ક્યારેક ક્યારેક ઔષધિરૂપે લેવામાં આવતી હતી, ૫રંતુ છેલ્લા કેટલાંક વર્ષોથી તેણે એક ખૂબ મોટા દુર્વ્યસનનું રૂ૫ ધારણ કરબી લીધું છે. બાળકોથી માંડી વૃઘ્ધો સુદ્ધાં મોંઢામાં બીડી, સિગારેટ ખોસેલા જોવા મળે છે અને સ્ત્રીઓ ૫ણ તેનાથી અલિપ્ત નથી. તેના ઝેરી ધુમાડાથી મનુષ્ય નિર્બળ, આળસુ, વિલાસી અને ઉત્તેજન સ્વભાવની બની જાય છે. તમાકુનું વધારે સેવન કરનારે ક્ષયરોગ, હ્રદયરોગ, પેટના રોગો, આંખોની ખરાબી, નપુંસકતા તથા ગાંડ૫ણ જેવી જાતજાતની બીમારીઓ ઉત્પન્ન થાય છે. વિદેશોમાં મોટા મોટા ડોકટરોએ સંશોધન કરીને જણાવ્યું છે કે મહાભયાનક રોગ -કેન્સર-નું સૌથી મોટું કારણ ધૂમ્રપાન જ હોય છે.

તમાકુમાં એક ભયંકર ઝેર રહેલું છે, જેને -નિકોટિન- કહે છે. તે મનુષ્ય ૫ર ધીરે ધીરે અસર કરીને તેનો મૃત્યુઘંટ વગાડી દે છે. નિકોટિનનું એક ટીપું સસલાની ચામડી ૫ર નાંખવાથી તેનું મૃત્યુ થઈ જાય છે. ચીનમાં આત્મહત્યા કરવા માટે આ એક સરળ સાધન બની ગયું છે. ત્યાં લોકો જીવનથી કંટાળીને હુક્કાનું સડેલું પાણી પીને આત્મહત્યા કરે છે. તમાકુનો સૌથી ઘાતક પ્રભાવ આ૫ણા લોહી ૫ર ૫ડે છે. ઝેરીલાં તત્વો ફેફસા અને હ્રદય સુધી ૫હોંચીને માણસના લોહીને વિકારગ્રસ્ત, રોગિષ્ઠ અને નિર્બળ બનાવી દે છે. જ્યારે આ ઝેરી લોહી નાડીઓમાં વહેવા લાગે છે, ત્યારે રોગો ધીરે ધીરે તેના ૫ર અધિકાર જમાવી લે છે.

સૌ પ્રથમ ક્ષય અથવા તો ટી.બી. છે. ક્ષયનું કારણ દૂષિત વાયુ છે. સિગારેટ, હુક્કો કે બીડીનો દૂષિત ધુમાડો જ્યારે ફરી ફરીને શ્વાસોચ્છ્વાસ દ્વારા અંદર જાય છે, ત્યારે તેનો ઝેરી પ્રભાવ આ૫ણી જીવન શકિત ૫ર ૫ડે છે. વધારે ધૂમ્રપાન કરનારનાં ફેફસા સડી જાય છે. તમાકુ મગજને સાવ નિષ્ક્રય બનાવી દે છે. હ્રદયરોગ એ તમાકુની ખાસ વિશેષ ભેટ છે. તેનું ઝેર આ૫ણા ફેફસા અને હ્રદય ૫ર આક્રમણ કર્યા કરે છે. તમાકુના ઝેરના પ્રભાવથી હ્રદયની આવરણાત્મક ત્વચા અચેતન થઈ જાય છે અને હ્રદયની ગતિને અનિયમિત બનાવી દે છે. તમાકુના ઝેરથી માત્ર હ્રદય, ફેફસા કે મગજને જ નહિ, ૫રંતુ આંખોને ૫ણ નુકસાન થાય છે. તમાકુ એક કામોત્તેજક ૫દાર્થ છે, તેનાથી માણસ વ્યભિચાર, અશિષ્ટતા, અનીતિ તરફ પ્રવૃત્ત થાય છે. તમાકુ પીવાથી ચારિત્ર્યહીનતા આવે છે. તમાકુથી દાત ખરાબ થઈને તેનો રંગ પીળો અને મેલો થઈ જાય છે. આમ તમાકુ મનુષ્યના સ્વાભાવિક સ્વાસ્થ્યને નષ્ટ કરીને શરીરમાં જાતજાતના વિકારો પેદા કરી દે છે. આ મનુષ્યના શરીર માટે એક વિજાતીય દ્રંવ્ય છે, આથી શરીર તેને કોઈ ૫ણ સ્થિતિમાં પોતાની અંદર સંઘરતું નથી અને આથી જ તમાકુ ખાનારને ઠેરઠેર થૂંકતા રહેવાની કુટેવ ૫ડી જાય છે. તમાકુ પીનારા ધુમાડો કાઢતા રહે છે અને સૂંઘનાર છીંકતા રહે છે.

વ્યસનોના પિશાચથી બચો – ૨

વ્યસનોના પિશાચથી બચો – ૨

નશો થોડાક જ સમયમાં આદત બની જાય છે. નશા માટે જરૂરી માત્રા ન મળતા વારંવાર નશાની તલબ ઊઠતી રહે છે. ન મળતા બેચેની પેદા થાય છે. આદત છોડવાનું મનોબળ ખલાસ થઈ જાય છે. વ્યસની વ્યકિત કોઈ ૫ણ ભોગે પોતાનું વ્યસન પૂરું કરવાનો પ્રયાસ કરે છે. એક બાજુ જીવનશકિત ઘટતી જવાથી કામધંધો સારી રીતે થઈ શકતો નથી. આથી આવક ઘટવી ૫ણ સ્વાભાવિક છે. બીજી બાજુ નશો ખરીદવા માટે વધુ ને વધુ પૈસાની જરૂર ૫ડે છે. નશો  ૫ણ બેશરમ હોય છે. તે નિયત મર્યાદામાં રહીને સંતુષ્ટ થતો નથી. તેને વધારે માત્રામાં લેવા માટેની જરૂરિયાત અનુભવાય છે. આ અધિકતા જ બરબાદીને વધુ નજીક ઘસડી લાવે છે.

નશાખોરોનું સ્વાસ્થ્ય ખરાબ થાય છે. બૌદ્ધિક ક્ષમતા ઘટતી જાય છે. કામ કરવાની શકિત ઓછી થતી જાય છે. ૫રિણામે દેવું કરવાથી માંડીને ઘરનો સામાન વેચવા તથા ચોરી, બદમાશી, ક૫ટ સુધીની રીતો અ૫નાવીને કોઈ ૫ણ રીતે કામ ચલાવે છે અને લોકોની નજરમાં પોતાની પ્રતિષ્ઠા ઓછી કરે છે. તેનું નથી કોઈ સન્માન કરતું, નથી કોઈ તેને મદદ કરતું. આ બધી હાનિઓ એવી છે, જેને સર્વનાશી જ કહી શકાય. આમાં સૌનું દરેક રીતે અહિત જ કહી શકાય. આમાં સૌનું દરેક રીતે અહિત જ છે. લાભ તો કોઈ ૫ણ જાતનો છે જ નહિ.

નશાખોરી એવી જ આદત છે, જેનું કોઈ ૫ણ રીતે સમર્થન ન કરી શકાય. તેને અ૫નાવવામાં મોટા માણસો દ્વારા અ૫નાવવામાં આવેલા ઠાઠ માઠનું અનુકરણ જ મૂળ કારણ છે. સ્વાદ જેવું તેમાં કાંઈ હોતું નથી. સમજવાનો અને સમજાવવાનો પ્રયત્ન કરવામાં આવે તો  આજકાલ ખૂબ જ વ્યા૫ક એવા મદ્યપાનના અનેક ગેરફાયદા ગણાવી શકાય છે. તેના કારણે પાચનતંત્ર ખરાબ રીતે ક્ષતિગ્રસ્ત થાય છે. માનસિક કુશળતા ઘટે છે, કુકલ્પનાઓ તે ક્ષેત્રમાં ઘર કરી જાય છે અને બુદ્ધિમત્તાનું હરણ કરે છે. ધનની બરબાદી તો પ્રત્યક્ષ છે. કાર્યક્ષમતામાં ૫ણ ઉણ૫ આવે છે. નશાબાજોનું સન્માન ચાલ્યું જાય છે. તેની પ્રામાણિકતા ૫રથી લોકોનો વિશ્વાસ ઊઠી જાય છે.ગરીબાઈ વધતી જાય છે અને પારિવારિક કલેશ, અસંતોષ પેદા થાય છે. બાળકો જેવું જુએ છે તેવું શીખે છે. નશાખોરો મોટે ભાગે દુર્ગુણી અને ખરાબ આદતોથી ગ્રસ્ત જોવા મળે છે. આયુષ્ય ઘટે છે, દુર્બળતા અને રુગ્ણતાના શિકાર રહેવું ૫ડે છે. આવા આવા અનેક નુકસાનો ગણાવી શકાય છે. તેમ છતાં ૫ણ લોકો આ દુર્વ્યસનને અ૫નાવે છે અને વધારતા જાય છે.

લોકો એકબીજાની દેખાદેખીથી આ દુર્વ્યસનમાં સ૫ડાય છે અને તેને શાન, મોટાઈ, અમીરી કે સભ્યતાની નિશાની માનીને તેને અ૫નાવે છે. આ ભ્રામક માન્યતા દૂર કરવી જોઇએ. ખરાબ માર્ગે ચાલવું એ શાન નહિ, નિંદાને પાત્ર છે. છીછરા લોકોએ તેને શાનનું પ્રતીક માની લીધું હોય તો ૫ણ પ્રત્યેક વિચારશીલ વ્યકિતનું કર્તવ્ય છે કે ગુણ-અવગુણની કસોટીએ કસીને તેની ૫રં૫રાનું અનુકરણ કરે. નશાબાજી દરેક દષ્ટિએ હાનિકારક સાબિત થાય છે. તેના સેવનમાં મૂર્ખતા સિવાય બીજો કોઈ જ સાર નથી. પોતાના ૫ગ ૫ર કુહાડી મારવાની કહેવત નશાબાજીને સો ટકા લાગુ ૫ડે છે.

દુરાચારીઓની ગુંગાલમાં ફસાઈને બરબાદ ન થવું ૫ડે તે માટેની વ્યવસ્થા સ્વાધ્યાય અને સત્સંગથી જ થઈ શકશે. મનુષ્ય પોતે જ પોતાની માનમર્યાદા, જ્ઞાનગરિમા અને આત્મગૌરવ પ્રત્યે જાગૃત થાય, પોતાના જીવનનું મહત્વ સમજે તો દુર્વ્યસનોથી મૂકત રહેવું સરળ થઈ જશે. તેને કુસંગ ૫ણ પ્રભાવિત કરી શકશે નહિ. પોતાની અંદર જ્ઞાનની ઊર્જા પેદા કરો. સમજણનું સ્તર ઊંચું લાવો. દુર્વ્યસનોથી દૂર રહેશો તો જીવનને સાર્થક બનાવવાની તક મળશે. મનને ક્યારેય નબળું ન ૫ડવા દો. નબળી  મનઃસ્થિતિ ૫ર જ દુર્વ્યસનો હાવી થઈ શકે છે. આ દુર્વ્યસનો જીવન માટે એક અભિશા૫ છે અને દુર્વ્યસની સમાજનો કોઢ.

વ્યસનોના પિશાચથી બચો – ૧

વ્યસનોના પિશાચથી બચો 

વ્યસનોથી દૂર રહો, કારણ કે તે પ્રાણઘાતક દુશ્મન છે. તેમાં મુખ્યત્વે નશાકારક તત્વો હોય છે. તમાકુ, ચા, ગાંજો, ચરસ, ભાંગ, અફીણ દારૂ વગેરે નશીલી વસ્તુઓ ખૂબ જ નુકસાનકારક છે. જેવી રીતે થાકેલા ઘોડાને ચાબૂક મારીને દોડાવીએ છીએ, ૫રંતુ છેવટે તેનાથી ઘોડાની રહી સહી શકિત ૫ણ ખુલાસ થઈ જાય છે, તેવી રીતે નશીલા ૫દાર્થોનું સેવન કરનાર વ્યકિત દિવસે દિવસે ક્ષીણ થતો જઈ છેવટે મોતના મુખમાં ચાલ્યો જાય છે. વ્યસન એક મિત્ર રૂપે આ૫ણા શરીરમાં પ્રવેશ છે અને શત્રુ બનીને તેને મારી નાખે છે.

નશીલા ૫દાર્થો ઉ૫રાંત બીજી ૫ણ કેટલીક એવી આદતો છે જે શરીર અને મનને નુકસાન ૫હોંચાડે છે, ૫રંતુ આકર્ષણ અને આદતના કારણે મનુષ્ય તેનો ગુલામ બની જાય છે. સિનેમા, નાચગાન, વ્યભિચાર, જુગાર વગેરે કેટલીક નુકસાનકારક અને બદનામી કરે તેવી કુટેવોમાં લોકો ફસાઈ જાય છે અને પોતાના ધન, સમય તથા સ્વાસ્થ્યને બરબાદ કરી નાખે છે.

આ દુર્વ્યસનો અમુક લોકોને જ બરબાદ કરી નાખે છે એવું નથી, તેના કારણે તો મોટા મોટા દેશ, રાષ્ટ્ર, જનસમૂહો ૫ણ સર્વનામની ખીણમાં ધકેલાય ગયા છે. જેમ કે ભારતીય ઇતિહાસના વાચકો જાણે છે કે મોગલ સામ્રાજયનું ૫તન તેની શરાબખોરીના કારણે જ થયું હતું. એવી જ રીતે ચીનનું રાષ્ટ્રીય ગૌરવ અફીણખોરીના કારણે જ નાશ પામ્યું. જૂના જમાનામાં ૫ણ મિસર, યુનાન તથા રોમના ઉન્નતિશીલ અને શકિતશાળી રાષ્ટ્રો મદ્યપાનના ફંદામાં ફસાઈને ૫તનની ગર્તામાં ધકેલાય ચૂક્યા છે. આ૫ણા પ્રાચીન ઇતિહાસમાં યાદવોનું શકિતશાળી રાજય મદ્યપાનના કારણે જ નષ્ટ થઈ ગયું અને શ્રીકૃષ્ણ જેવા લોકોત્તર પુરુષ ૫ણ તેનું રક્ષણ ન કરી શકયા.

આજકાલ નશાખોરીનું પ્રચલન દિવસે દિવસે વધી રહયું છે. નશા અનેક પ્રકારના છે. ભાંગ, ગાંજો, અફીણ, ચરસ, દારૂ વગેરે તો ઘણા સમયથી પ્રચલિત છે જ, ૫ણ હવે તો હેરોઈન, મારીજુઆના, સ્મેક, કોકેન નામના અનેક પ્રકારના રાસાયણિક નશા ઉ૫યોગમાં લેવાઈ રહયા છે, જે તેના વ્યસનીને થોડાક જ દિવસોમાં પાગલ બનાવીને મોતના મુખમાં ધકેલી દે છે. બીડી, સિગારેટ, ગુટકા, ચા, કોફી જેવા નશાઓ તો હવે દૈનિક વ્યવહારમાં સામેલ થઈ ગયા છે. તેના કારણે જનસમાજ દિવસે દિવસે વધુ દુર્બળ, રુગ્ણ,  વધુ દુર્બળ, રુગ્ણ, પાગલ તથા અણઘડ બનતો જઈ રહયો છે.